για όσα βρίσκονται στην αθήνα, να μια όμορφη και σημαντική πρωτοβουλία για να αγκαλιαστεί και να στηριχτεί ως οφείλει: με έναν καφέ/τσάι, με ένα τσιγάρο, με οικονομική ενίσχυση και αγάπη.

ακολουθεί το κείμενο της ομάδας διοργάνωσης:
![]()
![]()
![]()
![]()
Σας περιμένουμε σε μια μέρα στήριξης και οικονομικής ενίσχυσης για τον φίλο μας Π. Θα υπάρχουν ρούχα, παπούτσια και άλλα αντικείμενα με ελεύθερη συνεισφορά με σκοπό να συγκεντρώσουμε όσα χρήματα μπορούμε αλλά και να συναντηθούμε για εναν καφέ, ένα τσάι, ένα τσιγάρο κλπ. Θα φροντίσουμε εμείς να υπάρχουν όλα τα απαραίτητα στο χώρο αλλά φυσικά είναι ευπρόσδεκτο οτιδήποτε θα θέλατε να φέρετε. Ακολουθούν με λίγα λόγια η υπόθεση του Π και οι λόγοι που μαζευόμαστε και που μαζεύουμε χρήματα.
Τυπικά το χρονικό ξεκινάει το 2016, όταν ενας 46χρονος άνδρας επιτίθεται σεξουαλικά σε δυο νεαρά άτομα στο δρομο, τον Π (που τότε ακόμα κοινωνικοποιείται ως η Π) 22 χρονών και την 17χρονη φίλη του. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης και έχοντας φοβηθεί, αμύνονται όπως μπορούν με τον Π να τραυματίζει τον επιτιθέμενο άντρα. Ο θύτης της επίθεσης πεθαίνει και ο Π προφυλακίζεται. Το δικαστήριο τον καταδικάζει πρωτόδικα σε 15 χρόνια και 4 μήνες, ποινή που μειώνεται στο δεύτερο βαθμο σε 10 χρόνια και 4 μήνες χωρίς κανένα από τα δύο δικαστήρια να κάνει δεκτό τον ισχυρισμό της αυτοάμυνας. Εντέλει, ο Π εκτίει 7 χρόνια και 1 μήνα περνώντας το μεγαλύτερο κομμάτι της, μέχρι σήμερα, ενήλικης ζωής του στη φυλακή.
Η λέξη «τυπικά» στην αρχή της αφήγησης αναφέρεται στο γεγονός ότι, όπως όλα, ακόμα και αυτές οι επιθέσεις αλλά και οι συνέπειες τους, δεν κατανέμονται απλά και ισομέρως σε όλα τα κομμάτια της κοινωνίας. Έχει σημασία να καταλαβουμε ότι η αφήγηση δεν μπορεί να ξεκινάει απλά από εκεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη ότι ο Π είναι ένα άτομο που μεγάλωσε σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον στην επαρχία. Ότι το περιβάλλον του δεν του εξασφάλισε επαρκή ασφάλεια ούτε εφόδια, ενώ βρέθηκε από πολύ νωρίς χωρίς κανένα δίκτυο υποστήριξης να προσπαθεί ως ανήλικος να τα καταφέρει μόνος του με ό,τι μπορεί να φέρνει αυτό από κινδύνους αλλά και στρατηγικές επιβίωσης. Ο Π δεν τελείωσε το σχολείο, δεν είχε καμία οικονομική στήριξη και η διαφοροποίησή του με όρους φύλου και σεξουαλικότητας ήρθαν να προστεθούν σε ένα σύνολο από συνθήκες που έκαναν το περιβάλλον που ζούσε ακόμα πιο αφιλόξενο απο ότι ήταν ήδη. Είναι με αυτά τα δεδομένα που πρέπει να αντιληφθούμε πως βρίσκεται ο Π εκείνο το βραδυ, όπως ένα οποιοδήποτε βράδυ, σε μια επικίνδυνη συνθήκη και επιλέγει να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τη φίλη του απέναντι σε άλλη μια βίαιη συνάντηση με ένα συνολικά εχθρικά κοινωνικό πλαίσιο. Αν το δούμε έτσι, φαίνεται φυσικό ως συνέχεια το ότι τα ποινικά δικαστήρια και το σωφρονιστικό σύστημα είχαν κρατημένη από καιρό μια θέση για τον Π και περίμεναν με χαρά να τον καταπιούν. Και φυσικά αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την αυτοάμυνα όχι μόνο ως μια δίκαιη επιλογή αλλά και ως μια επιλογή σκληρή για τον ίδιο τον Π, στην οποία τον έφεραν πέρα από την ίδια την επίθεση και οι συνθήκες ολόκληρης της ζωής του μέσα σε ενα περιβαλλον όπου ο αγώνας για επιβίωση ήταν καθημερινός και η βία αναπόσπαστο κομμάτι του.
Ο φίλος μας ο Π λοιπόν, παρόλο που βρέθηκε με όλο το παιχνίδι στημένο εναντίον του, κατάφερε να εκτίσει την ποινή του και να βγει με όρεξη να επιβιώσει και να φτιάξει ο ίδιος τις συνθήκες για μια καλύτερη ζωη. Από το 2016 που ήρθε στη δημοσιότητα το συμβάν, συλλογικότητες και άτομα έχουν ασχοληθεί με διάφορους τρόπους με την υπόθεση. Έτσι, σ’ αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν, ο Π έχτισε σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης με ομάδες και άτομα και μπόρεσε βγαίνοντας να κάνει μια καινούργια αρχή στην Αθήνα. Ο Π είναι μόλις 1,5 χρόνο έξω και ήδη από πολύ νωρίς δουλεύει και προσπαθεί να ολοκληρώσει την εκπαιδευσή του. Παράλληλα προσαρμόζεται σε αυτά τα νέα δεδομένα, κοινωνικοποιείται, προσπαθεί να φροντίσει το σώμα και το μυαλό του, κρατάει ασφαλή απόσταση από το κακοποιητικό περιβάλλον του παρελθόντος βοηθώντας ταυτόχρονα και άλλο μέλος της οικογένειας του να ξεφύγει από αυτό. Όλα αυτά τα κάνει μένοντας σε δομές φιλοξενίας με τελείως αβέβαιο μέλλον, τα κάνει με πάρα πολύ μικρό εισόδημα (κατά καιρούς με καθόλου), με το στίγμα του πρώην κρατούμενου, με τις δυσκολίες που φέρνει η έμφυλη διαφορετικότητα. Γι αυτό και έχει σημασία να μην τον αφήνουμε μόνο του, να στηρίζουμε τον φίλο μας υλικά και συναισθηματικά, όχι σε μια στιγμή αλλά σε όλη αυτή την πορεία που είναι αγώνας αντοχής, οχι ταχύτητας. Γι αυτό ζητάμε να συμβάλλετε οικονομικά και το έχουμε ζητήσει στο παρελθόν και πιθανά να το ζητήσουμε και στο μέλλον. Γιατί δυστυχώς μια επίθεση είναι κάτι που έχει συμβεί και μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε από εμάς. Οι βαθιές όμως κοινωνικές ανισότητες, η δομική και συστημική βία που φέρνουν και η κόντρα που βάζουν στην προσπάθεια για ζωή είναι δυνάμεις πιο ύπουλες και δύκολα αναγωρίσιμες και δεν μας επηρεαζουν ισομερώς όλα.
Γι’ αυτό το Σάββατο 15.2 μαζευόμαστε για να κάνουμε λίγο παρέα και να στηρίξουμε τον φίλο μας Π. με όποιο τρόπο μπορούμε.
https://www.facebook.com/events/935503842101774![]()
![]()
![]()
![]()
για όσα βρίσκονται στη θεσσαλονίκη ή οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη, η ομάδα πύραυλος συνεχίζεi να στηρίζει σταθερά (υλικά, ηθικά και πολιτικά) τον Π. αν επιθυμείτε να συνδράμετε, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας με ένα email στο iomadapiravlos [at] gmail.com.
ως ελάχιστη ανταλλαγή, μπορείτε πάντα να διαβάζετε/κατεβάζετε ελεύθερα τα ζινάκια που έχουμε κυκλοφορήσει από εδώ, ή να μας ζητήσετε να σας τα αποστείλουμε (στη συσκευασία θα περιλαμβάνονται πολύ ωραία αυτοκολλητάκια κι άλλες πρωτότυπες δημιουργίες), ή να τα προμηθευτείτε από τη Ομάδα Βιβλιοθήκης στην κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ.
σας φιλούμε, καλή δύναμη με όλα!
